Helaas geen rondje.
De 15.5 km lange tocht was zeker de moeite waard voor de vele vergezichten en de passeerden roofvogels zoals de rode wouw, de zwarte wouw en de gieren. Maar helaas moesten we dezelfde weg terug nemen. Een bosbrand vorig jaar maakte het onmogelijk om een rondje te doen. De wandelwegen in dit gebeid zijn immers afgesloten.
De start is aangegeven even voorbij Liaucous. Het bergpad slingert langs de rotsformaties en stijgt gestaag. De klim is minder zwaar dan de vorige tochten in de buurt maar we voelen het wel in de benen. Halverwege is er een klein bergdorp, verlaten. Maar even voorbij dit punt overvalt ons de stilte.
Nu komen we bijna geen wandelaars meer tegen. Dit is voor de echte wandelaar. Onderweg werden we stil van de schade van een bosbrand. Even doorbijten en we komen aan bij de bron. Flessenwater vullen is essentieel.
Toch wat opletten met de verschillende kleine afdalingen op de terugweg. De stenen liggen er los bij wat voor onze Firre soms wat schrikken was. Een lange lijn is soms handig om hond en baas veilig te laten dalen.
