Wandelen en wandelen in het natuurdomein.
Eerste bezoek aan Bray Dunes. De camper plaatsen we op het bewaakte Camping Car Park. Een eenvoudig systeem waar we reeds talrijke keren gebruik van hebben gemaakt. Niet duur voor veel service. Het park grenst aan het natuurdomein en is slechts op een 500 meter lopen van het strand.
We hadden 2 wandelingen voorbereid, maar de jacht en de grenspolitie dwongen ons om deze beiden wat aan te passen. Overigens is politie aanwezig om vluchtelingen te onderscheppen, dus voor onze en hun veiligheid.
Het domein is groot en je kan er wandelen tot je tong op de grond hangt. In het gebied zijn er zelf enkele wandelingen aangeduid, maar we volgen onze voorbereide GPS-tracks. Het gebied biedt veel verzichten, talrijke vogels, oorlogsherinneringen en weinig bezoekers. Tijdens de tweede wandeling staken we onze grens terug over. Het Westhoek natuurdomein op Vlaamse grond is eveneens meer dan de moeite, al is loslopen er hier niet bij. De zandduinen nabij De Panne zijn de moeite om te zien. Halverwege onze tocht op de grens zijn 2 er horecazaken, we waren er met de hond welkom.
Op het strand kan de hond wel los. Veel andere bezoekers waren er niet. De hevige wind kan echt snijden in de herfst. Het leuke aan het strand is, dat onze bobby niet vuil is na de tocht. Even uitkammen en hij kan zo de camper in. Neem zeker voldoende water mee. Firre dacht dat zeewater ook lekker zou zijn. Niet dus, met als gevolg veel dorst.
Bray Dunes zelf is in de herfst wat troosteloos. We vonden slechts 2 open restaurants en beiden waren wat op zijn frans. Kortom we besloten zelf te koken al zijn we meestal niet kieskeurig.
